Bij transport van zeer zware ladingen kan het handig zijn om de lading vast te zetten met sjorkettingen die zijn goedgekeurd volgens de norm EN 12195-3, in plaats van spanbanden die zijn goedgekeurd volgens de norm EN 12195-2. Dit is gedaan om het aantal benodigde spanmiddelen te beperken, aangezien spankettingen een veel grotere spankracht bieden dan spanbanden.
Voorbeeld van kettingsjorringen volgens norm EN 12195-3
Meestal zijn de sjorkettingen van het type met korte schakels. Aan de uiteinden bevinden zich specifieke haken of ringen die aan het voertuig kunnen worden bevestigd of waarmee de lading kan worden verbonden bij direct vastsjorren.
Sjorkettingen zijn voorzien van een spaninrichting. Dit kan een vast onderdeel van de sjorketting zijn of een apart apparaat dat langs de te spannen sjorketting wordt bevestigd. Er zijn verschillende soorten spansystemen, zoals een rateltype en een draaigesptype. Om te voldoen aan de norm EN 12195-3 is het noodzakelijk dat er voorzieningen zijn die het losraken tijdens transport kunnen voorkomen. Dit zou namelijk de effectiviteit van de bevestiging in gevaar brengen. De speling voor het naspannen moet ook beperkt worden tot 150 mm, om de mogelijkheid van lastbewegingen met daaruit voortvloeiend spanningsverlies als gevolg van bezinking of trillingen te voorkomen.
Voorbeeld van plaat volgens norm EN 12195-3
Gebruik van kettingen voor direct vastsjorren
Posttijd: 28 april 2022